Για κάποια πράγματα πρέπει να δουλεύεις... και για κάποια πράγματα πρέπει να περιμένεις
Από τον Νεκτάριο Ζήση
Μία από τις μεγαλύτερες αρετές της ηγεσίας είναι η υπομονή. Γιατί; Γιατί ένας ηγέτης πρέπει να δημιουργήσει θετικές αλλαγές στους ανθρώπους που επηρεάζει, με στόχο την ανάπτυξη του δυναμικού τους. Και οι άνθρωποι, όπως έχω αναφέρει σε ένα προηγούμενο άρθρο μου, ανταποκρίνονται διαφορετικά στην αλλαγή.
Είτε ηγούμαστε σε επαγγελματικό επίπεδο, είτε ηγούμαστε ή συνηγούμαστε στην οικογένειά, μας ισχύει ακριβώς το ίδιο. Οφείλουμε λοιπόν να αναπτύξουμε την αρετή της υπομονής.
Πολλές φορές ως ηγέτες, εργαζόμαστε προς μία κατεύθυνση και περιμένουμε να δούμε άμεσα αποτελέσματα. Βιαζόμαστε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σταματάμε την προσπάθεια μας. Προφανώς, για να μην παρεξηγηθώ, χρειάζεται να επανεξετάζουμε την πρόοδο και την στρατηγική μας, αλλά το όραμα μας θα πρέπει να είναι σταθερό. Κάποια πράγματα και μάλιστα τα μεγάλα πράγματα, εκτός από δουλειά, συνέπεια και επιμονή, χρειάζονται και υπομονή. Χρειάζονται χρόνο. Το να βοηθήσεις έναν άνθρωπο να αναπτύξει το δυναμικό του, είναι ένα τεράστιο εγχείρημα.
Όσο μεγαλύτερο είναι το εγχείρημα, τόσο μεγαλύτερος χρόνος θα απαιτηθεί για την επίτευξη του.
Τα τελευταία 12 χρόνια έχω αναλάβει μαζί με την σύζυγο μου την Βάσω, ένα από τα πιο σημαντικά project της ζωής μου. Την ανατροφή των παιδιών μου. Δουλεύουμε σε αυτό το κομμάτι καθημερινά. Άλλες φορές επιτυχημένα, άλλες φορές όχι τόσο επιτυχημένα. Αλλάζουμε ανά τακτά διαστήματα τη στρατηγική μας και τον τρόπο προσέγγισης μας, αλλά όχι το όραμα μας. Γνωρίζουμε και οι δύο πολύ καλά τι ακριβώς θέλουμε να επιτύχουμε. Γνωρίζουμε ακριβώς ποια είναι η κληρονομιά που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας.
Σε ένα από τα πράγματα που δουλεύουμε είναι η αυτογνωσία. Θέλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κατανοήσουν ποιοι πραγματικά είναι. Ποια είναι τα δυνατά τους σημεία, ποια είναι τα λιγότερο δυνατά τους και να τους κάνουμε να συνειδητοποιήσουν ότι
η φήμη και η «εικόνα» τους, έχει να κάνει με αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για αυτούς, ενώ η αυτογνωσία και ο χαρακτήρας έχει να κάνει με το τι πιστεύουν και γνωρίζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους.
Αν κατανοήσουν ποιοι είναι, τότε το τι λέει ο κόσμος για αυτούς δεν θα έχει μεγάλη σημασία. Μας ενδιαφέρει να καταλάβουν ότι, το τι πιστεύουμε εμείς για εμάς, έχει μεγαλύτερη σημασία από το τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς.
Γιατί το τι πιστεύουμε εμείς για εμάς, βρίσκεται απόλυτα υπό τον έλεγχό μας.
Συχνά δεν μπορούμε να ορίσουμε τι εικόνα έχουν οι άλλοι για εμάς, αλλά πάντα μπορούμε να ορίσουμε τι εικόνα έχουμε εμείς για τον εαυτό μας.
Ο χαρακτήρας ενσωματώνει πολλά σημαντικά χαρακτηριστικά όπως η ακεραιότητα, το θάρρος, η επιμονή, η αυτοπεποίθηση και η σοφία. Όπως λέει και ο μέντορας μου «σε αντίθεση με τα δακτυλικά σας αποτυπώματα με τα οποία γεννηθήκατε και δεν μπορείτε να τα αλλάξετε, ο χαρακτήρας είναι κάτι που δημιουργείτε μέσα σας και πρέπει να αναλάβετε την ευθύνη για την αλλαγή».
Πριν δυο εβδομάδες λοιπόν ο Γιάννης μου, μας έφερε ένα χαρτί. Μας εξήγησε ότι στο σχολείο του εκείνη την ημέρα, η ψυχολόγος τους έβαλε μία άσκηση η οποία ήταν η εξής. Σημείωσε στον πίνακα διάφορα επίθετα, όπου το κάθε παιδί, θα έπρεπε να επιλέξει ποια από αυτά ταιριάζουν καλύτερα στον χαρακτήρα του.
Στο χαρτί λοιπόν που μας έφερε είχε επιλέξει τα εξής επίθετα για τον εαυτό του.
Ευγενικός, συμπαθητικός, αγχώδης, χαρισματικός, ευφυής, τεμπέλης, έμπιστος, υπεύθυνος, υποστηρικτικός, εχέμυθος, αξιόπιστος, συνεργάσιμος, προσεκτικός, βοηθητικός, καλός ακροατής, εσωστρεφής, ευαίσθητος, αναποφάσιστος, γενναιόδωρος, φιλικός, λογικός, ευέξαπτος.
Το εκπληκτικό δεν είναι ότι επίλεξε αυτά τα επίθετα. Το εκπληκτικό είναι ότι έχει επιλέξει σωστά. Αυτός είναι ο Γιάννης μου συν πολλά άλλα. Για όσους τον γνωρίζουν πραγματικά έτσι είναι.
Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις έναν δωδεκάχρονο να αναγνωρίζει τόσα πολλά στοιχεία του χαρακτήρα του. Όλο αυτό απαιτεί δουλειά και χρόνο. Απαιτεί υπομονή. Η ανταμοιβή όμως είναι τεράστια.
Γιατί για κάποια πράγματα πρέπει να δουλεύεις... και για κάποια πράγματα πρέπει να περιμένεις.