"Η έλλειψη αυτογνωσίας, είναι σαν τη συγκατοίκηση με έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις. Εγκυμονεί... εκπλήξεις."

Από τον Γιώργο Καούνα

ZN Solutions Developement Manager

Αυτοί που δεν μπορούν να πράξουν, δικαιολογούν τις αδυναμίες τους, με λόγια ισχυρότερα των προσδοκιών τους. Ασκώντας κριτική παράλληλα σε πρόσωπα που ασκούν μεγάλη προσπάθεια, για την επίτευξη των στόχων τους, αλλά και για την επίλυση των προβλημάτων της εκάστοτε επιχείρησης. Είναι σίγουρο ότι ο καθένας, έχει τη δική του αντίληψη, τη δική του άποψη και τη δική του οπτική, που σχετίζεται με το σωστό και στο λάθος.

Ενώ, ένα ακόμη πιο σίγουρο κομμάτι είναι ότι, αυτός που παίρνει πρωτοβουλίες και προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα , είναι και αυτός, που θα κάνει και τα περισσότερα λάθη! Αυτό έχει δείξει η λογική και η ιστορία τουλάχιστον. Όσο έμπειρος και να είσαι, πάντα θα γίνονται λάθη. Η λάθος κίνηση, δεν σχετίζεται πάντα με την έλλειψη ικανοτήτων. Πολλές φορές είναι θέμα επιπολαιότητας, αλλά και έλλειψης ελεύθερου χρόνου, που οδηγεί σε κινήσεις χωρίς στρατηγική και καθαρή κριτική σκέψη.

Η αντίληψη του καθενός, για να κατανοεί την δυναμική του, είναι ένα υποκειμενικό κομμάτι στην κοινωνία μας, στην ομάδα μας, στην παρέα μας, στην εταιρία μας, στην επιχείρηση μας, στα social και οπουδήποτε αλλού μπορούμε να το αντιληφθούμε και να το παρατηρήσουμε.

Το ερώτημα είναι, γιατί στοχοποιείται τόσο γρήγορα, ένας τέτοιος χαρακτήρας από τον περίγυρό του, σε οποιαδήποτε κατηγορία και να ανήκει; Γιατί να κρίνεται τόσο εύκολα για την προσπάθεια που έχει καταβάλει και με την οποία θέλει να επιφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα; Και τέλος, ποιοι είναι αυτοί που τον κρίνουν άμεσα και έμμεσα, μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα; Υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στην κουλτούρα τους, αλλά και στον τρόπο που θα πράξουν αυτά τα δυο στρατόπεδα συμπεριφοράς και ατόμων παράλληλα. Σημείο κατατεθέν σε αυτή την κρίσιμη καμπή, είναι η αυτογνωσία του καθενός, που σχετίζεται άμεσα με την αυτοπεποίθηση του. Δεν έχουν όλοι όμως, το γνώθι εαυτόν, ή και να τον έχουν, το κριτήριο αυτό, είναι ένα πολύ υποκειμενικό κριτήριο για τον καθένα.

Αυτός που αγαπάει και σέβεται τον εαυτό του, είναι σε θέση να προσπαθήσει για το καλύτερο, τόσο για την επίτευξη των στόχων του, όσο και για την καλύτερη επίδοση της εταιρίας που εργάζεται. Έχει αυτοπεποίθηση και γνωρίζει τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία. Συνεπώς έχει αυτογνωσία και θα αντιμετωπίσει το οποιοδήποτε πρόβλημα με την αντίστοιχη σοβαρότητα που του αναλογεί. Θέλει να έχει την συνείδηση του καθαρή άλλωστε. Έχει την ψυχική δύναμη και το ''γερό στομάχι'' να λαμβάνει πρωτοβουλίες και να πράττει με θάρρος. Έχει την αυτοπεποίθηση, ( όχι την έπαρση), να προχωράει και να βρίσκει λύσεις. Στις αδυναμίες και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, να κατανοεί τα γεγονότα και να δημιουργεί ευκαιρίες! Ο άνθρωπος που διαθέτει ικανότητες , διακρίνεται από την ψυχική του ηρεμία και την σταθερότητα του, την στιγμή που θα αντιμετωπίσει ένα σύνολο δυσκολιών, ακόμα και μια ( ή και περισσότερες) κριτικές από τους ίδιους του τους συναδέλφους, ή και από άλλους διαφορετικούς παράγοντες. Παραμένει όμως, πειθαρχημένος στο στόχο του. Μια λάθος κατεύθυνση, μια λάθος ματιά μπορεί να σε εκτροχιάσει. Η επιτυχία, θέλει υπομονή, επιμονή και πείσμα. Το άτομο που αγωνίζεται για να επιτύχει το όραμα του, να εξελιχθεί στην δουλειά του, να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του, είναι και το άτομο, που θα κάνει και λάθη. Αλλά θα μείνει προσηλωμένο στο στόχο του. Μπορεί και να μην τα καταφέρει, αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσει και θα μάθει από αυτή την προσπάθεια, από αυτήν την εμπειρία. Προσπαθήστε όμως να οικειοποιηθείτε ένα τέτοιο πρότυπο - μοντέλου ατόμου. Έναν τέτοιον χαρακτήρα ανθρώπου. Μείνετε σε αυτό...

Από την άλλοι, δεν γνωρίζουν όλοι τον εαυτό τους, ή δεν θέλουν να τον μάθουν κιόλας. Μπορεί να τους φοβίζει. Αυτό κρύβει μια μεγάλη παγίδα βέβαια. Δεν οικειοποιούνται έτσι, τις αλήθειες που σχετίζονται με τις δυνατότητες τους.

Γιατί στην πραγματικότητα, δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους. Δεν τον γνωρίζουν για την ακρίβεια. Δεν έχουν συζητήσει ποτέ μαζί του! Σαν να συγκατοικείς μαζί, σε ένα σπίτι, με έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις. 

Μια τέτοια συμπεριφορά σίγουρα θα έχει επιπτώσεις και στην ομάδα και στην αυτοπεποίθηση τους.

Η φοβία της ευθύνης πολλές φορές κάνει τους ανθρώπους δειλούς και η δειλία τρέφει αρνητικά και καταστροφικά συναισθήματα. Κανένας άνθρωπος, δεν είναι δειλός. Απλά δεν πιστεύει στον εαυτό του, με την ίδια ισχύ που θα πίστευε κάποιος άλλος αντίστοιχα για τον δικό του εαυτό. Δεν έχει αυτοπεποίθηση και έτσι, η έλλειψη αυτοπεποίθησης γεννάει ανασφάλεια. Η ανασφάλεια με την σειρά της, θα οδηγήσει αργά η γρήγορα, στην κακή κριτική και η κακή κριτική δείχνει τον δρόμο για την ευθυνοφοβία.

Όλοι έχουν τις ίδιες ικανότητες αρκεί να το θέλουν και να το πιστέψουν. Δεν υπάρχει κάποιος που να θέλει να οικειοποιηθεί τους φόβους του. Απλά, αυτός ο άνθρωπος που θα παγιδευτεί σε αυτό το μοτίβο, χρειάζεται την οποιαδήποτε υποστήριξη άμεσα και έμμεσα. Εάν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τις ευθύνες και τους φόβους σου, τους δέχεσαι υποσυνείδητα και τους οικειοποιείσαι. Κόψτε το κεφάλι της όποιας αρνητικής συνήθειας από την αρχή λοιπόν.

Ένα άτομο, είναι πολύ εύκολο να παρασυρθεί στην λογοκρισία, όταν δεν υπάρχουν ισορροπίες να κρατήσουν σταθερή και υγιή την κριτική του σκέψη που θα ταυτιστεί με την ικανότητα της δράσης του. Όταν δεν υπάρχει η εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Η έλλειψη υπομονής και επιμονής, προφανώς θα επιφέρει μια γρήγορη γκρίνια που θα υπερισχύσει της προσπάθειας. Η γκρίνια είναι ένας πολύ αρνητικός παράγοντας, που θα γίνει μια πολύ δυνατή συνήθεια, εάν δεν κόψουμε την ρίζα της. Άτομα που ασκούν κριτική και γκρινιάζουν, περισσότερο απ' ότι προσπαθούν να επιτύχουν κάτι, έχουν γαλουχηθεί με την ανασφάλεια. Κανένας δεν είναι κακός, όπως έχουμε αναφέρει. Απλά μπορεί να είναι ανασφαλής! Η ανασφάλεια είναι η αρχική πηγή, που τροφοδοτεί την οποιαδήποτε αρνητική τάση και το οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα.

Ένας χαρακτήρας λοιπόν, που μπορεί να διαθέτει, όλα τα παραπάνω πλεονεκτήματα που προαναφέραμε, που τον χαρακτηρίζει η επιμονή και η υπομονή. Η αυτοπεποίθηση και η αυτογνωσία. Το θάρρος και η ειλικρίνεια, θα πρέπει να δείξει τον δρόμο και τον τρόπο, στα άτομα που υστερούν των παραπάνω προτερημάτων και δυνατοτήτων. Να είμαστε μεγαλόψυχοι και να μην επιτρέπουμε, συμπεριφορές και τεχνάσματα να μας επηρεάζουν. Εμείς ας είμαστε το παράδειγμα. Ακούγεται όμορφο, αλλά είναι και το δύσκολο. Μια τέτοια κίνηση και συμπεριφορά, μια τέτοια πρωτοβουλία ανωτερότητας αλλά και ηγεσίας, θα είναι η αρχή μιας νέας αλλαγής και επαναφοράς των σχέσεων !

Διαχωρίζοντας λοιπόν, αυτές τις δυο πλευρές, της ικανότητας και της ανασφάλειας, της μεγαλοψυχίας και της μικροψυχίας, της ευθύνης και της ευθυνοφοβίας, της αυτογνωσίας και της δειλίας , θα τονίσω αυτό που έλεγε ο Αριστοτέλης... 

Η μεγαλοψυχία ως αρετή, συνίσταται στην ικανότητα του ανθρώπου, να συμπεριφέρεται με καλό τρόπο τόσο στην ευτυχία όσο και στην ατυχία, τόσο στην τιμή όσο, και στην ατιμία. Σε αντίθεση με την μικροψυχία, που δείχνει αλαζονική συμπεριφορά, δεν ευχαριστιέται με τίποτα και χαρακτηρίζεται από μικροπρέπεια, απελπισία και μεμψιμοιρία.