Κατανοώντας τη διαφορά μεταξύ ενός ομαδικού παίκτη και ενός ατομιστή.
Από τον Νεκτάριο Ζήση
Εάν έχετε ηγηθεί κάποια στιγμή μίας ομάδας ανθρώπων, έχετε σίγουρα βρεθεί αντιμέτωποι με ακόλουθους, οι οποίοι προτιμούσαν να πράξουν προς ίδιον όφελος, παρά για το κοινό καλό. Αυτοί οι άνθρωποι στην αρχή, όταν μπήκαν στην ομάδα δήλωναν ομαδικοί παίκτες αλλά τελικά αποδείχτηκαν ατομιστές.
Ο μέντορας μου λέει, ότι είναι σημαντικό να βρείτε όλους τους «υποκριτές» μέσα σε έναν οργανισμό, γιατί διαφορετικά θα κλέψουν την ορμή, θα βλάψουν τις σχέσεις μεταξύ των μελών της ομάδας και τελικά θα δημιουργήσουν μεγάλο πρόβλημα. Και δεν είναι σημαντικό μόνο να τους βρείτε, αλλά να τους βρείτε και γρήγορα.
Για να τους βρείτε όμως και να τους διακρίνετε, θα πρέπει να γνωρίζετε τις διαφορές μεταξύ ενός ομαδικού παίκτη και ενός ατομιστή.
Αφήστε με λοιπόν να σας δώσω μία λίστα που θα σας βοηθήσει να τους αντιληφθείτε.
Οι ομαδικοί παίκτες έχουν αυτό που ονομάζουμε «νοοτροπία υπηρέτη», ενώ οι ατομιστές έχουν εγωιστική νοοτροπία.
Οι ομαδικοί παίκτες λειτουργούν προς όφελος των άλλων και του οργανισμού, ενώ οι ατομιστές λειτουργούν προς ίδιον όφελος. Ένας ατομιστής εστιάζει μόνο στα αποτελέσματα που είναι προς το δικό του συμφέρον.
Οι ομαδικοί παίκτες έχουν επίγνωση της αποστολής τους, ενώ οι ατομιστές έχουν επίγνωση της θέσης τους.
Οι ομαδικοί παίκτες θα «εγκαταλείψουν» τη θέση τους για να επιτύχουν μια αποστολή, ενώ οι ατομιστές θα εγκαταλείψουν την αποστολή για να επιτύχουν μια θέση. Για τους ομαδικούς παίκτες, η πρόοδος της αποστολής και η επίτευξη του κοινού στόχου είναι πολύ πιο σημαντική από τη δική τους θέση. Ένας ατομιστής θα εκτιμήσει τη θέση του πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Οι ομαδικοί παίκτες μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, ενώ οι ατομιστές υπόσχονται ότι θα φέρουν.
Ένας ομαδικός παίκτης είναι αξιόπιστος γιατί αντιλαμβάνεται ότι η ομάδα στηρίζεται σε αυτόν. Ένας ατομιστής θα διεκδικήσει σθεναρά την ανάθεση μίας εργασίας στο πρόσωπο του, αλλά στο τέλος δεν θα την εκτελέσει με συνέπεια. Γιατί δεν τον ενδιαφέρει το ότι η ομάδα στηρίζεται σε αυτόν.
Οι ομαδικοί παίκτες είναι ευχαριστημένοι με τη δουλειά τους, αγαπούν αυτό που κάνουν και το κάνουν καλά. Οι ατομιστές είναι «κυνηγοί εργασίας».
Ένας ομαδικός παίκτης γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι το έργο που του έχει ανατεθεί και είναι αφοσιωμένος στο να το κάνει καλά. Ένας ατομιστής είναι τόσο επικεντρωμένος στην εικόνα του, στο να «φαίνεται» ικανός, που επειδή η εστίαση του είναι λανθασμένη, δεν μπορεί πάντα να είναι ικανός. Και επειδή θέλει να «φαίνεται» ικανός δεν θα παραδεχτεί το σφάλμα του. Έτσι, θεωρεί ότι τα προβλήματα, είναι μέρος του εργασιακού του χώρου και όχι του εαυτού του.
Οι ομαδικοί παίκτες χαίρονται με την επιτυχία των άλλων. Ενώ οι ατομιστές χαίρονται μόνο με τη δική τους επιτυχία.
Ένας ομαδικός παίκτης είναι ευτυχισμένος όταν ένα άλλο μέλος της ομάδας πετυχαίνει, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό θα ωφελήσει το σύνολο. Ένας ατομιστής νιώθει άσχημα γιατί δεν το έκανε εκείνος.
Οι ομαδικοί παίκτες εργάζονται σαν να τους κοιτάνε όλοι. Ενώ οι ατομιστές εργάζονται όταν τους κοιτάνε όλοι.
Ένας ομαδικός παίκτης θα κάνει το σωστό, ακόμα κι αν γνωρίζει ότι κανείς δεν θα το ψάξει. Οι ατομιστές θα κάνουν το σωστό μόνο όταν κοιτάζουν οι άλλοι.
Γιατί θα το κάνουν αυτό; Γιατί κυρίως τους ενδιαφέρει η εικόνα τους παρά ο χαρακτήρας τους. Στη πραγματικότητα όμως, όπως λέει και ο John Wooden
Το αληθινό τεστ για τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, είναι τι κάνει όταν κανένας δεν τον βλέπει.
Δυστυχώς στη ζωή μας, στις σχέσεις μας, στην εργασία μας, θα βρεθούμε αρκετές φορές αντιμέτωποι με ανθρώπους που σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους.
Αναγνωρίστε τα σημάδια και προχωρήστε εμπρός.
Άλλωστε ένας ηγέτης
πάντα βλέπει περισσότερα απ' ότι βλέπουν οι άλλοι, πιο μακριά απ' ότι βλέπουν οι άλλοι και τέλος γρηγορότερα απ' ότι βλέπουν οι άλλοι.