Μερικές φορές κερδίζεις μερικές φορές μαθαίνεις...

Από τον Νεκτάριο Ζήση
Την προηγούμενη Κυριακή καθώς έπαιζα με τον Γιάννη μου και την Ελίνα μου ένα επιτραπέζιο, την στιγμή που νίκησα στην πρώτη παρτίδα, η κόρη μου σηκώθηκε επάνω κλαίγοντας και εκνευρισμένη πήγε στο δωμάτιο της. Μόλις πήγα κοντά της, την πήρα αγκαλιά και την ρώτησα γιατί έφυγε, γνωρίζοντας βέβαια ήδη την απάντηση, μιας και ξέρω πολύ καλά πως νιώθει όταν χάνει.
"Δεν μου αρέσει να χάνω",μου είπε. Και τώρα θα μου πείτε "σε ποιον αρέσει να χάνει;"
Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει. Κάποιοι μπορεί να σκεφτούν "... και γιατί δεν την αφήνεις να κερδίζει;"
Κάποιες φορές το κάνω. Κάποιες φορές με κερδίζει δίκαια και κάποιες φορές θέλω να μάθει.
Πολύ συχνά όταν συζητάω με ανθρώπους είτε σε επίπεδο coaching είτε σε κάποια ομιλία μου, τους κάνω μια συγκεκριμένη ερώτηση που τους βοηθά να αλλάξουν την οπτική τους στα πράγματα. Την ερώτηση αυτή την είχα διαβάσει από τον Robert Schuller,
Αν ήξερες ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να αποτύχεις, τι ακριβώς θα έκανες στην ζωή σου;
Τι υπέροχη ερώτηση! Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν την ακούν, αρχίζουν να ονειρεύονται και να σκέφτονται διαφορετικά. Πιο μεγαλόπνοα. Άλλωστε οι κατάλληλες ερωτήσεις φέρνουν και τις κατάλληλες απαντήσεις. Αυτό όμως το θέμα είναι από μόνο του ένα άρθρο και σας υπόσχομαι να το αναλύσω λίαν συντόμως.
Υπάρχει όμως ακόμη μια ερώτηση που κάνω και την θεωρώ εξίσου σημαντική.
Τι έμαθες από την τελευταία αποτυχία σου;
Ενώ οι άνθρωποι συνήθως είναι έτοιμοι να απαντήσουν στην πρώτη ερώτηση, στην δεύτερη όσον αφορά τις αποτυχίες τους διστάζουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να μιλούν για τα λάθη και τις αστοχίες τους. Δεν θέλουν να σκέφτονται τις απώλειες τους.
Από την μία είναι φυσιολογικό. Είναι φυσιολογικό γιατί δεν μας αρέσει να αποτυγχάνουμε. Η αποτυχία είναι μια κακή στιγμή και όπως έχει αναφέρει ο Les Brown:
Τις καλές στιγμές τις βάζουμε στην τσέπη μας ενώ τις κακές στιγμές τις τοποθετούμε στην καρδιά μας.
Οι αρνητικές εμπειρίες μας επηρεάζουν βαθύτερα από τις θετικές και μπορεί να μας «κολλήσουν» συναισθηματικά. Το άγχος και ο φόβος είναι εξουθενωτικά συναισθήματα για την ανθρώπινη καρδιά. Το ίδιο και οι απώλειες. Μπορούν να μας αποδυναμώσουν, να μας φυλακίσουν, να μας παραλύσουν, να μας απογοητεύσουν και τέλος να μας αρρωστήσουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως επηρεάζεται η αυτοεκτίμηση μας.
Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι οι ζωές μας είναι γεμάτες με απώλειες. Κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μας, μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με το να χάσουμε την δουλειά μας, την επιχείρηση μας, χρήματα ευκαιρίες, φίλους και βέβαια είναι σίγουρο πως θα βρεθούμε στην δυσάρεστη θέση να βιώσουμε την απώλεια αγαπημένων μας προσώπων.
Ορισμένες απώλειες είναι μεγάλες ενώ ορισμένες είναι μικρές. Όλες αυτές οι απώλειες όμως που αντιμετωπίζουμε επηρεάζουν την ψυχή μας. Μερικοί άνθρωποι το χειρίζονται καλά, ενώ άλλοι όχι.
Ποια όμως είναι η διαφορά των ανθρώπων που έχουν ξεπεράσει τις δυσκολίες και έχουν επιτύχει και των ανθρώπων που έχουν αποτύχει;
Δυστυχώς κάποιοι λανθασμένα πιστεύουν, πως οι άνθρωποι που πέτυχαν δεν είχαν τόσες δυσκολίες στην ζωή τους. Σίγουρα είχαν δυσκολίες. Αυτό που έκαναν όμως, είναι να δουν τα πράγματα με μια διαφορετική ματιά. Αυτό που κατάλαβα είναι πως
Οι επιτυχημένοι άνθρωποι γνωρίζουν τον τρόπο να επιτυγχάνουν αποτυγχάνοντας.
Τι εννοώ με αυτό. Πως τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής αποκτώνται μέσα από τις απώλειες, εφόσον όμως τις προσεγγίσουμε με τον σωστό τρόπο. Αν απλά προσπαθήσουμε να καλύψουμε τις αποτυχίες μας « κάτω από το χαλί» και δεν μάθουμε τίποτα από αυτές, τότε θα παραμείνουν αποτυχίες.
Πως το λέει μια φράση. «Κάποιες φορές κερδίζεις κάποιες φορές χάνεις».
Να σας πω μια άλλη φράση που άκουσα από τον δικό μου μέντορα John C. Maxwell και μου άλλαξε την οπτική.
Sometimes you win sometimes you learn.
Κάποιες φορές κερδίζεις, κάποιες φορές μαθαίνεις.
Στη ζωή, μερικές φορές θα κερδίσουμε . Αλλά άλλες φορές θα μάθουμε. Το κλειδί είναι να καταλάβουμε τι δεν κάναμε σωστά, να μάθουμε από αυτό, να σηκωθούμε και να προχωρήσουμε. Να επανασχεδιάσουμε αν χρειαστεί την στρατηγική μας. Έτσι σκέπτονται οι επιτυχημένοι άνθρωποι. Έτσι δεν χάνουμε,απλά μαθαίνουμε.
Ένα από τα χαρακτηριστικά των επιτυχημένων ηγετών είναι η ικανότητα διαχείρισης της απογοήτευσης και της απώλειας.
Πολύ συχνά η απώλεια «κάθεται» στο μυαλό μας. Μας κερδίζει και έχουμε πρόβλημα να βρούμε λύσεις στις προκλήσεις μας. Καθώς οι απώλειες συσσωρεύονται, γίνονται μεγαλύτερο βάρος. Λυπούμαστε για τις χθεσινές απώλειες και φοβόμαστε τις απώλειες του αύριο. Όλα αυτά τα συναισθήματα αντλούν την ενέργειά μας.
Αν θέλουμε επιτυχία, θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας στις αποτυχίες.
Πρέπει να περιμένουμε και να «καλοδεχόμαστε» τα λάθη, τις αποτυχίες και τις απώλειες στη ζωή, αφού ο καθένας μας θα αντιμετωπίσει πολλές από αυτές. Αυτό που πρέπει όμως να κάνουμε είναι να τις αντιμετωπίζουμε μια μια κάθε φορά και να μην τις αφήνουμε να συσσωρεύονται .Γιατί όπως είπε και ο William A. Ward:
Ο άνθρωπος, σχεδιάστηκε σαν μια γέφυρα. Να μπορεί να αντέξει το στιγμιαίο βάρος και όχι το συνδυασμένο βάρος ενός έτους ταυτόχρονα.
Κάθε φορά λοιπόν που αποτυγχάνουμε ας κάνουμε στον εαυτό μας την εξής ερώτηση.
«Τι μπορώ να μάθω από αυτό;»
Και όχι γιατί μου συνέβη εμένα αυτό;
Άλλωστε όπως ανέφερα πριν, οι κατάλληλες ερωτήσεις φέρνουν και τις κατάλληλες απαντήσεις......